روانشناسی نابهنجاری
کوثر الهی؛ معصومه ملکی پیربازاری؛ میلاد سبزه آرای
چکیده
همه‌گیری ویروس کووید 19 طی دو سال اخیر اضطراب زیادی در افراد ایجاد نمود.هدف این پژوهش پیش‌بینی اضطراب کرونا بر اساس منغیرهای ذهن آگاهی و تاب آوری است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش‌شناسی توصیفی و از نوع همبستگی است. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های مقیاس اضطراب کرونا ویروس (CDAS)، پرسشنامه ۵ عاملی ذهن‌آگاهی (FFMQ) و پرسشنامه ...
بیشتر
همه‌گیری ویروس کووید 19 طی دو سال اخیر اضطراب زیادی در افراد ایجاد نمود.هدف این پژوهش پیش‌بینی اضطراب کرونا بر اساس منغیرهای ذهن آگاهی و تاب آوری است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش‌شناسی توصیفی و از نوع همبستگی است. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های مقیاس اضطراب کرونا ویروس (CDAS)، پرسشنامه ۵ عاملی ذهن‌آگاهی (FFMQ) و پرسشنامه تاب آوری (CD-RISD) استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان موسسه آموزش عالی رحمان رامسر در سال تحصیلی 1400-1399 بود. از این جامعه، 260 دانشجو (147 مرد و 113 زن) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامهها را به صورت آنلاین تکمیل نمودند. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه و نرمافزار SPSS 20 استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که ذهن‌آگاهی با ضریب تاثیر 0/16 و تاب آوری با ضریب تاثیر 0/42- میتوانند اضطراب کووید-19 را به طور معناداری پیش‌بینی کنند (0/05 >p). با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که برگزاری کارگاههایی جهت ارتقا تاب آوری در دانشجویان و افراد جامعه می تواند با اضطراب کووید 19 کمتر در آنها مرتبط باشد.
